Transport towarów niebezpiecznych

Opublikowano: | Autor:

adr2

Warto wiedzieć, że towary niebezpieczne w transporcie drogowym są jednymi z najtrudniejszych do przewozu. Proces realizacji takiego zlecenia wymaga wielu godzin intensywnych przygotowań i posiadania certyfikatów oraz licencji, a także specjalnych pojazdów, które umożliwiają właściwą realizację. Nie wszystkie firmy się na to decydują. Jedynie profesjonalni spedytorzy spełniają wszelkie wymogi nakładane przez prawo i potrafią wykonać najtrudniejsze zlecenia. Jedną z takich firm jest TSL Nordic.

Czym jest transport towarów niebezpiecznych?

Lista materiałów, które można przewozić w ramach transportu towarów niebezpiecznych, jest sklasyfikowana w załączniku B do międzynarodowej konwencji dotyczącej drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych – w skrócie ADR, z 30 września 1957 roku (z późniejszymi zmianami). W załączniku znajdziemy 13 głównych klas oraz kilka podklas, które w bardzo precyzyjny sposób opisują poszczególne materiały niebezpieczne dla osób, oraz ekologii. Wykaz jest przejrzysty i prosty w zrozumieniu, ma za zadanie chronić środowisko naturalne przed skażeniem oraz zdrowie osób postronnych i pracowników. Przewóz któregokolwiek z towarów wymienionych w rzeczonym załączniku wymaga posiadania licencji i stosownych zezwoleń oraz zastosowania oznaczenia materiałów niebezpiecznych.

Materiały niebezpieczne – oznaczenia

Oznakowanie materiałów niebezpiecznych jest identyczne we wszystkich 50 krajach objętych konwencją, dlatego znaki są rozpoznawalne i bardzo przejrzyste dla kontrolerów i osób postronnych. W założeniu oznakowanie towarów niebezpiecznych ma zwiększać ogólne bezpieczeństwo transportu i przyspieszać proces związany z odprawą, a także wspomóc gaszenie palącego się materiału przez straż pożarną czy w ułatwiać podjęcie decyzji o rozpoczęciu ewakuacji. Oznakowanie ładunków ma kształt rombu.

Szczegółowe oznaczenia ładunków niebezpiecznych

Przewożenie materiałów niebezpiecznych wymaga stosowania konkretnego oznakowania wizualnego oraz tekstowego, które ułatwia prace związane z usunięciem zniszczeń lub ochroną osób postronnych. Oto oznakowanie ładunków niebezpiecznych wedle załącznika B do konwencji ADR:

  • Klasa 1 – materiały wybuchowe. Oznakowanie ma kolor pomarańczowy z wizerunkiem wybuchu.
  • Klasa 2.1 – gazy palne. Znak jest czerwony, w jego górnym rejonie znajdziemy symbol ognia.
  • Klasa 2.2 – Gazy niepalne, klasa 2.2. Znak jest zielony, w górnej części znajduje się pojemnik z gazem.
  • Klasa 2.3 – gazy trujące. Znak jest biały, a w jego górnej części znajdziemy wizerunek czaszki.
  • Klasa 3 – ciecze zapalne. Znak ma kolor czerwony z wizerunkiem ognia.
  • Klasa 4.1 – materiały stałe zapalne. Znak jest złożony z pionowych biało-czerwonych pasów oraz czarnego wizerunku ognia w górnej części.
  • Klasa 4.2 – materiały samozapalne. Znak ma dolną część czerwoną, a górną białą, na niej też znajduje się czarny wizerunek ognia.
  • Klasa 4.3 – materiały niebezpieczne po zetknięciu z wodą. Znak ma kolor błękitny z białym wizerunkiem ognia.
  • Klasa 5.1 – materiały utleniające. Znak ma kolor żółty z wizerunkiem utleniającego się materiału.
  • Klasa 5.2 – nadtlenki organiczne. Znak jest dwukolorowy, dolna część jest żółta, górna zaś – czerwona, z białym wizerunkiem ognia.
  • Klasa 6.1 – materiały trujące. Znak jest biały z wizerunkiem czaszki w górnej części.
  • Klasa 6.2 – materiały zakaźne. Oznakowanie ma kolor biały z symbolem niebezpieczeństwa w górnej części oraz informacją słowną na dole.
  • Klasa 7 – materiały radioaktywne. Znak jest dwukolorowy, dół jest biały i ze słowem radioactive, góra zaś całkowicie żółta z symbolem niebezpieczeństwa.
  • Klasa 8 – materiały żrące. Oznakowanie ma czarny dół oraz białą górę i przedstawia działanie żrącego środka na dłoń.
  • Klasa 9 – materiały niebezpieczne. Symbol jest na dole biały, u góry zaś stworzony z pionowych biało-czarnych pasów.
No Comments

Post A Comment

osiemnaście − 9 =

Szybki kontakt!
+
Wyślij!